Ramazan, yaz sonunda, güz mevsiminin evvelinde yağıp yeryüzünü tozdan temizleyen yağmur anlamına gelir. Bu bereketli yağmur, yeryüzünü temizlediği gibi Ramazan orucu da kiri, kini, çarpıklık ve çirkinlikleri yok eder. Nitekim Hz Peygamber (sav): ’’ Kim inanarak ve alacağı sevabı Allah’tan bekleyerek Ramazan orucunu tutarsa geçmiş günahları bağışlanır.’’ buyurmaktadır. (Buhari)

Düşündüğümüzde yüzümüzün kızardığı, bir başkasına bile söyleyemediğimiz günahların inanç, amel ve halis niyetle bağışlanacak olması ne büyük bir nimet!  Ne muazzam ve muhteşem bir müjde! Ne kadar teselli edici bir hakikat!

Kameri aylardan olan Ramazan, kemale erme ve günahlardan kurtulma fırsatı sunar. Bu temizlenme Allah’ın şeriatından sapmadan ve örnek Hz Peygamberin sahih sünnetinden şaşmadan olursa makbul ve muhterem olur.

Bu şuurla yüklüydü, yürekli Amr b. Semüne.  Hz Peygambere gelerek:’’ Ey Allah’ın Resulü, ben filan kabilenin bir devesini çaldım. Cezamı vererek beni temizle.’’ dedi. Resulullah da o kabileye birini göndererek durumu öğrenmek istedi.  Onlar:’’ Evet, bir devemiz kayboldu.’’ deyince Hz Peygamber, Amr’ın elinin kesilmesini emretti. Kimi kirlerin ancak kanla temizleneceğini bilen Amr, hükmün uygulanmasını bizzat kendi istedi. Cezanın tatbikinden sonra eline bakıp:’’ Sen beni cehenneme sokmak istemiştin. Beni senden kurtaran Allah’a şükürler olsun! ‘’ diyordu. ( İbn Mace )

Bu durumu güncelleştirme sorumluluğu olan bizler de günahlarımızın affedilmesini isterken ne kadar samimiyiz? Yürekten yürürlüğe geçmeyen bir tövbe sadra şifa, ateşe kalkan, affa neden olabilir mi? Atılan bir imzanın, verilen bir sözün, yapılan bir yorumun vebalini düşünüyor muyuz? Kul hakkını ilgilendiren günahlarda tövbenin yeterli olmadığını bilmiyor muyuz?

Ramazan yağmuruyla beslenen takva, tevhit, tövbe ve istikamet ekseninde Ramazan duyarlılığıyla şekillenen bir hayat, arayış ve arada kalan insanlar için arınma ve ayılma vakitleridir. Dünyevileşmenin, bireyselleşmenin ve bencilleşmenin her türlü olumsuzluğuna karşı ramazan yağmurunun vesilesi olan vahiyle abid, arif ve akif olmak mümkün. Bunun için Kur’anî bilinci, yılın tamamına hatta bir ömre yaymalı ve yaygınlaştırmalıyız.

Kulluğun kalitesini ve kapasitesini etkileyen oruç,her türlü kötülüğe karşı bir kalkandır. Tutmakta olduğumuz oruç, hakikaten bizi yalana, gıybete, gaflete, delalete karşı koruyor mu? Kalbimizin açıklığını, ruhumuzun açlığını gideriyor mu oruçlarımız?

Sonuçta hedefimiz: Ramazan yağmuruyla salihleşenlerden, sahihleşenlerden, safileşenlerden olmaktır.