Konuyla ilgili olarak sendikadan şu açıklma yapıldı:
Siyasi iktidarın uygulamaya koyduğu gerek aile hekimliği modeli gerekse şehir hastaneleri modeli ile kamu sağlık hizmetlerinde sözleşmeli çalışma artmıştır. 657 sayılı yasa kapsamında olan memurlar ile aynı eğitimi alan aynı işi yapan sözleşmeli sağlık emekçileri, “iş güvenceleri” olamadan çalışmaktadır. Sözleşmelerinin feshedilerek her an işsiz kalma korkusu içinde yaşayan sözleşmeli çalışanlar, performans sistemi nedeni ile ay sonunda alacağı maaşı bile endişeyle beklemektedirler. Adil olmayan koşullarda gelecek kaygısı içinde sağlık hizmeti verirken, sağlığından olan sözleşmeli sağlık çalışanı üstüne bir de işini kaybedebilmektedir. Ciddi sağlık sorunları nedeniyle 180 günü aşan rapor alan bir sözleşmeli personel, işini kaybetme tehdidi ile karşı karşıya kalmaktadır. Sözleşmeli sağlık çalışanı yer değiştirme hakkı bulunmaması nedeni ile kimi zaman aile birliğini de sağlamamaktadır. Kamu hizmeti vermelerine rağmen adil ve insani olmayan koşullarda çalışan sözleşmeli sağlık emekçileri, pandemiye karşı savaşta da en önde mücadele etmektedirler.
Genel Sağlık-İş olarak sağlık emekçileri ile ilgili taleplerimizin başında “iş güvencesi”, “insan onuruna yaraşır bir ücret, yaşam ve emeklilik koşulları” gelmektedir. Farklı yasalara tabi olsalar da sağlık çalışanlarının en önemli beklentilerinden birisi “iş güvencesidir”.
5258 sayılı Aile Hekimliği Kanunu, 4924 sayılı sayılı Eleman Temininde Güçlük Çekilen Yerlerde Sözleşmeli Sağlık Personeli Çalıştırılması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun kapsamında sözleşmeli statüde çalışanların veya 657 sayılı yasanın 86. maddesi kapsamındaki “vekil” ebe ve hemşirelerin en önemli sorunları geleceğe güvenle bakamamaktır. Bunun sebebi ise iş sözleşmelerinin sürekli olmaması, kadro güvencelerinin bulunmamasıdır.
Ülkenin ekonomik koşulları ve aldığı eğitim gereği hemşirelik, ebelik, acil tıp teknisyenliği gibi sağlık meslek yetkisine sahip sağlık çalışanları Bakanlığın kadrolu memur alımı yapmaması nedeniyle iş güvencesiz ve geçici nitelikli bu kadrolarda çalışmak zorunda kalmaktadırlar. Bu kadrolara (geçici de olsa) atanmalarında 657 sayılı yasanın 48. maddesindeki devlet memurluğuna kabul şartları aranmaktadır. Tek farkları kadrolu memur olamadıkları için sadece belirli bir yerde ve belirli bir süre için çalışabilmektedirler. 657 sayılı yasa kapsamında olan memurların birçok hakları bulunmakta iken aynı işi yapan ve aynı eğitimleri almış bu emekçiler önemli haklardan yoksundurlar. Bu statülerde çalışan sağlık çalışanlarının onurlu mesleklerini ifa etmeleri iş güvencelerinin sağlanması için kendilerinin 657 sayılı yasa kapsamına alınmaları ile sağlanacaktır.
Ülkemizin dört bir yanında büyük bir özveri ile canla başla çalışan ancak “sözleşmeli” oldukları için mağdur olan tüm sağlık emekçilerinin 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu kapsamına alınması 2 Nolu Genel Kadro ve Usulü Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi’nin 5., 6. ve 7. maddeleri gereğince Cumhurbaşkanlığı Makamı tarafından uygun kadro tahsisi ile mümkün olabilecektir. Bu konudaki ayrıntılı görüş ve taleplerimizi Cumhurbaşkanlığı makamına ilettik. Umarız en kısa zamanda özellikle pandemi sürecinde gerekli değişiklik yapılır ve sözleşmeli mağduriyeti sona erdirilir.
Gücünü sağlık emekçilerinden alan, her zaman emekçilerin yanında olan Genel Sağlık-İş, emekçilerin katılımı ile daha da güçlü olacaktır. Bu vesileyle tüm sağlık emekçilerini bir kez daha Sendikamız Genel Sağlık-İş çatısına davet ediyoruz.
Zekiye Bacaksız
Genel Sağlık-İş Genel Başkanı