Yaşadığımız şu yorgun, yılgın ve yaşlı dünyada insan nüfuzu hızla artmaya devam ederken insanlığın yok oluşa maruz kaldığı inkar edilemez bir hakikat… İnsan çok, insanlık pek yok.

Günümüzde, modern dünyanın anlayışı ve arayışı insanlığı bireyselliğe, bencilliğe ve dünyevileşmeye sürükledi. Bu özelliklere sahip modern insanın hayatında kitaba, kutsala ve kıbleye yer yok. Ve öte dünyasız bir hayatın tadını çıkarma çabaları hayatın ana gayesi… Haz ve hız ile… Moda, marka, maaş, masa, nisa ve maç ile…

Kazanma arzusu ve kaybetme korkusu insanoğlunu daha da acımasız yapıyor.İnsan insanın kurdudur, tespitinin ulusal ve küresel ölçekte insanlığı tehdit ettiğinin şahitleri değil miyiz? Ateş topu ve kan gölüne dönüşen dünya… Özellikle ümmet coğrafyası…

Zulüm, küresel düzlemde ve örgütlü… Ve bu şer odaklarının istedikleri adil değil,  aciz toplumlar… Asil değil asalak kitleler…İnsan hakları söylemi, modern dünyanın ( ! ) bütün insanlık dışı hallerini örten kirli ve kanlı bir örtüden başka bir şey değil artık.

Mazlum ve mağdurların çığlığı arş-ı alaya yükseliyor. Bunca zulüm, zulmet ve zillete tanıklık eden bizler, hiçbir şey olmamış gibi davranabilir miyiz? Yalnızlık ve zayıflık haksızlığı içselleştirmenin mazereti olabilir mi?

 Göz göre göre insanlık ölüyor. İnsanlık dışı her şey normalleşiyor. Yağcılık, yalakalık ve yamukluk karakter halini aldı. Onursuz ve omurgasız bir hayat yadırganmıyor. Değersiz ve ilkesiz bir siyaset, emeksiz ve ahlaksız kazanç, vicdansız bireyler, acılara dahi duyarsız toplum insanlığın eridiğini göstermiyor mu? Bu durum sadece kötülerin şeytanlıkları ve şerrinden değil, iyilerin sorumsuzluğu ve sessizliğinden de kaynaklanıyor.

Hayat, vahyin kılavuzluğundan koparılıp aklın ve bilimin insafına terk edildikten sonra insanoğlu bir türlü teskin ve tatmin olmadı. Böyle bir hayat, devlet, toplum, söylem, eylem, yöntem mutsuz ve umutsuz. Nathan Gardles, İnançsız Toplum başlıklı yazısında:’’Bomboş bir geleceğe doğru tutturulan çılgın tüketici koşusunun açtığı müthiş yorgunluk, gözlerin denge, itidal ve tefekkür gibi İslami erdemlere çevrilmesini gerektirecek.’’ diyerek birçok Batılı stratejist gibi günümüz insanının İslami erdemlere muhtaç olduğunu ifade ve itiraf ediyor. Çünkü insan olma sanatı ve insanlığın yoludur İslam.

Dünyaları kirli, elleri kanlı Batılı din düşmanları ve işbirlikçileri, İslamiyet’in yükselişini global dünya için bir tehdit olarak algıladıkları için İslam’ı karikatürize ve terörize etme çabalarının ardı arkası kesilmiyor. İslam adına çizilen resme dikkat edelim! Bu kabul edilebilir bir resim midir?

Tüm çılgınlık, çirkinlik; zulüm ve zillete rağmen eninde sonunda bu din hükümran olacaktır.

Nihai çözüm:

Sözde değil, özde İslam;

Şekli değil, şerri kulluk.